Wat is EMDR en hoe wordt het gebruikt bij traumatherapie?
EMDR wordt vaak gebruikt bij traumatherapie. Maar wat is EMDR…
Was je ooit slachtoffer van een schokkende of traumatische gebeurtenis die nog altijd gevolgen heeft? Heb je een dierbaar iemand verloren en krijg je dit geen plaats gegeven of verwerkt? Wil je individueel of samen met je partner werken rond wat er gebeurd is? Psychotherapie kan je hierbij helpen.
Elke gebeurtenis waarvan je merkt dat het na een tijd nog veel invloed op je heeft, is ingrijpend. Het voelde dat je er als mens niet tegen opgewassen bent. Dat kan een verkeersongeluk zijn, een gewelddadige overval, een verkrachting, maar bijvoorbeeld ook een echtscheiding, het vreemdgaan van je partner, een diagnose van ziekte, een plotseling ontslag. Maar ook het getuigen zijn van de ruzies van je ouders vroeger, grensoverschrijdend gedrag in je jeugd kunnen traumatiserend voor je geweest zijn.
Je merkt dat je gespannen bent, schrikachtig en onrustiger dan normaal. Je wordt soms ineens overvallen door flashbacks van de gebeurtenis of hebt nachtmerries waarin het lijkt alsof je het opnieuw beleeft. Wat er is gebeurd is zo anders, pijnlijk, schokkend of extreem dat het je als het ware niet lukt om het zomaar in te passen in je hoofd. Je merkt dat je verdere keuzes en (bewegings-) vrijheid is aangetast.
Herken je dit, dan is het mogelijk dat je traumaklachten of een posttraumatische stress-stoornis (PTSS) hebt.
Na een ingrijpende gebeurtenis kun je psychische klachten ontwikkelen. Je voelt je depressief, moe en je hebt last van piekeren. Soms merk je dat meteen na de heftige gebeurtenis. Het kan ook dat je pas later merkt dat wat je hebt meegemaakt veel impact op je heeft. Het denken aan de nare ervaring roept vaak zoveel pijn, verdriet of angst op dat je de herinneringen liever uit de weg gaat.
Gevolg is dat de herinneringen zich aan je blijven opdringen, vaak met alle angst die erbij hoort. Die flashbacks zijn zo intens dat het haast lijkt alsof je het opnieuw beleeft. Je kunt ook terugkerende nachtmerries hebben waarin de ervaring weer als een film aan je voorbij trekt. Als je iets ziet of hoort wat met de ingrijpende ervaring te maken heeft, roept dat heftige emoties bij je op. Je voelt de spanning en paniek in je lichaam, je krijgt hartkloppingen en hoofdpijn.
Je voelt je bijvoorbeeld gespannen, onrustig en alerter. Het kan ook zo zijn dat je slechter slaapt en moeite hebt met concentratie. Vaak merken mensen ook dat ze schrikachtig zijn en sneller geïrriteerd raken.
De confrontatie met wat er gebeurd is vaak zo pijnlijk, dat je dit wilt voorkomen. Je gaat situaties die met de pijnlijke ervaring te maken hebben uit de weg en probeert er niet meer aan te denken. Het lijkt alsof je gevoel is afgestompt, je voelt je lusteloos en je hebt nergens meer zin in. Je zou het liefste vergeten wat er is gebeurd en verder gaan. Misschien ben je ook bang voor wat er zal gebeuren als je de herinneringen toelaat.
Daarnaast kan zo’n ingrijpende gebeurtenis de manier waarop je over jezelf, andere mensen en de wereld denkt negatief beïnvloeden. Je kunt bijvoorbeeld last hebben van schaamte- en schuldgevoelens en minder vertrouwen hebben in andere mensen. Je voelt je alleen en onzeker, je hebt het idee dat je onveilig bent, dat er elk moment weer iets naars kan gebeuren. Je zelfbeeld en zelfvertrouwen hebben een deuk opgelopen.
We worden allemaal vroeg of laat geconfronteerd met verdriet en verlies in ons eigen leven, en met familieleden of vrienden die verlies meemaken. Hier kan je je niet altijd op voorbereiden, en soms worden er ook onverwacht mee geconfronteerd.
Rouwen is een normale reactie bij verlies. Door te rouwen erken je het verlies en ga je ermee aan de slag op jouw manier. Er bestaat geen ‘juiste’ manier van rouwen. Ieder heeft zijn of haar eigen manier.
Je kan rouwen bij verschillende verlieservaringen:
EMDR wordt vaak gebruikt bij traumatherapie. Maar wat is EMDR…
Ingrid Jacobs, onze rouw- en traumatherapeute, vindt wanneer het over…
Jean Verstraete, onze gestalttherapeut, traumatherapeut en HSP-expert, houdt een pleidooi…