“Komen er ook zwarte stemmers in jouw therapieruimte?” kreeg ik als vraag van een jonge hoogbegaafde cliente, een paar weken na de europese verkiezingen.

« Ik weet het niet, antwoordde ik voorzichtig, da’s niet meteen het gespreksonderwerp hier, waarom stel je die vraag ?

« Omdat ik dat moeilijk zou kunnen begrijpen dat mensen die zichzelf in vraag komen stellen, die zich openen om hun relatie met zichzelf, anderen en hun omgeving te bevragen, zo eng en kortzichtig zouden blijven denken ? » antwoordde zij meteen.

En zij was niet de enige, er kwamen er eigenlijk wel veel : mensen die in hun vertrouwen geschokt waren en die moeite hadden om zich opnieuw thuis en veilig te voelen in een sterk ontvoelde wereld waar polarisering en disconnecties zoveel aandacht of volgers krijgen.

Sommigen raakten vast in zwarte gedachten en hadden nood om hun wereld even te verkleinen om daar het goede en beloftevolle weer te kunnen ervaren. Om opnieuw hoop te vatten en voeling te krijgen met hun kleine bijdrage voor een positieve wereld.

Het therapeutisch proces om even te bekomen van wat er in de maatschappij gebeurt. Het staat nooit los van de wereld : dit proces opent ons ook om onszelf niet enkel te definiëren door ras, politieke mening, sexualiteit of wat ik denk juist of verkeerd is. Therapie is inclusief : het biedt een unieke manier om het diepere te herkennen en te vatten  achter wat ons scheidt : individueel, in relaties en in de maatschappij. We kunnen er de moed ontwikkelen om wat wel mogelijk is te her-denken en helder te verbeelden …. en een nieuw verhaal schrijven.

Jean Verstraete, gestalttherapeut en HSP-expert